Slagroom op de taart

26 augustus 2011
Kopstootjes
Ik durf wel eens om de zoveel tijd op een willekeurige zondagmorgen naar de bakker in Lochristi te rijden om heerlijk patisserie gebak. Heen rij ik vanuit Terneuzen langs de Kennedybaan. Het is net alsof je voor even in het grauwe Oostblok bent beland. Mistroostige fabrieken reiken tot de horizon. Ondertussen slalom ik door het erbarmelijke wegennet van onze zuiderburen. Betonplaten, putten en gaten in de weg zijn meer regel dan uitzondering. Alleen met een verende Citroën uit de jaren 70-80 is het nog een beetje te doen. Met een stevig onderstel stuiter je bijna van de weg. Een slagroompunt sla ik dan ook altijd over want bij thuiskomst zit de slagroom overal behalve nog op de taart. Een chocoladepunt of een javanais gaat beter.
Bij het opdraaien van R4 bij Gent richting Lochristi zie ik plotsklaps in deze rommelige industriële omgeving een splinternieuw voetbalcomplex. De nieuwbouw detoneert enorm met de omgeving en doet gewoon pijn aan je ogen. Het blijkt het nieuwe thuishonk te zijn van de Koninklijke Racing Gent Zeehaven (4e nationaal) en SKV Oostakker (4e provinciaal). Het is nou precies zo’n accommodatie die ook aan de Lovenpolderstraat zou moeten staan. Wat mij enorm bekoort aan dit nieuwe plein is de compacte kleinschaligheid. Het heeft precies de juiste maatvoering en is niet megalomaan. Dit betekent een hoofdveld met kunstgras en een vriendelijk bouwwerk met daarin alle voorzieningen centraal voor de hele vereniging. Het stadion bestaat uit een tweetal verdiepingen waarin een tribune met ruime zitplaatsen voor 500 bezoekers, kleedkamers, kantine en viproom. Kortom, kopiëren die boel. Accommodaties als bij Rijnsburgse Boys of in Spakenburg-Bunschoten zijn wel indrukwekkend maar te groot voor een dorpsclubje als de HSV Hoek. Mochten de plannen voor de renovatie van ons complex ooit concreet worden (we moeten weer wachten op de uitkomsten van een dik onderzoeksrapport) dan gaan we het volgende doen: We zetten alle wethouders en raadsleden in een luxe touringcarbus en rijden vanaf het vervallen ‘Denoek’ naar het mondaine Oostakker. Voorin de bus staan de kratten Jupiler al gereed. Eveneens een stapel uit te reiken iPads met daarop te downloaden tekeningen van het nieuwe complex, nieuwe presentatiegids, interviews met spelers, filmpjes van roemrijke wedstrijden uit het verleden enz. enz. De notabelen van de Kanaalzone, zijnde nestor John Bravenboer en oud burgemeester Ron Barbé zitten helemaal vooraan en schudden elk gekozen lid hartelijk de hand. Clubicoon Jan Mieras praat de boel aan elkaar in de bus op zijn onnavolgbare wijze. Het gemeentebestuur wordt via de microfoon getrakteerd op talrijke anekdotes uit het roemruchte verleden van de HSV Hoek. Aan de rechterkant passeren we kilometerslang een gratis industrieel openluchtmuseum. Voor sommige leden een openbaring en vertwijfeling maakt zich van hen meester denkend aan nieuwe musea in dorpen van de gemeente die ze vertegenwoordigen. Na de imponerende rondleiding bij De Ratjes door burgemeester Termont van Gent rijden we stiekem via Kapellebrug en Hulst naar Philippine. In het zicht van Morres Meubel naderen we de nieuwe velden van hockeyclub Rapide. Hiernaar geeft de speaker een subtiele verwijzing in de trant van “aan de rechterkant passeren we……..” Via de dorpen Zaamslag, Koewacht. Axel en Sas van Gent rijden we via een doelbewuste omweg richting het bekende mosseldorp. Ondertussen zijn we maar liefst vier openluchtzwembaden gepasseerd en rijden we via de zojuist geopende nieuwe Sluiskiltunnel naar Philippine. Hier wordt de trip afgesloten met een copieuze mosselmaaltijd. Tenslotte geeft de nieuwe entert(r)ainer Hans Kraay jr. een wervend pleidooi voor de nieuwe accommodatie en staat stil bij de verwachtingen voor het nieuwe seizoen 2015-2016. In het kielzog van Kraay geeft Gijpie een onnavolgbaar slotakkoord. Dronken van het lachen zetten de verantwoordelijke bestuurders hun handtekening onder het definitieve raadsbesluit wat de weg eindelijk vrijmaakt voor de realisering van een nieuw complex. Loek Zeegers