Huizen onbekommerd naar finish
08 april 2002
Hoofdklasse
Terwijl Zwart-Wit'28, Hoek en Kloetinge inmiddels met afgeslagen motor langs de kant staan, zoeft Huizen onbekommerd in de richting van de finish. De voorsprong wordt zo snel opgevoerd dat de groen-gelen zaterdag, in de thuiswedstrijd tegen Bennekom, een maand voor het eind van de competitie, al kampioen kunnen worden. Een ongekende weelde voor de club die voor het laatst in 1974 een titel greep in de hoogste klasse van het zaterdagvoetbal.
Eenmaal meegevoerd op de golf van het eerste grote succes in bijna drie decennia zit Huizen ook werkelijk alles mee. In Nijkerk kreeg de ploeg zaterdag de winst in de handen gestopt doordat Sparta-keeper Sven Onland de bal in blessuretijd zomaar in eigen doel gooide: 0-1. Bovendien verloren de bovengenoemde concurrenten alledrie, waardoor Huizen opeens een reuzenvoorsprong van tien punten heeft, met nog slechts vier duels voor de boeg. Het bestuur kan deze week al, veel eerder dan het ooit had kunnen vermoeden, een feestprogramma in elkaar gaan zetten. Het is dan aan de spelers om niet nog ineens een zenuwaanval te krijgen, maar gewoon te winnen van Bennekom.
Tegen Sparta Nijkerk had Huizen geen last van spanningen, maar een doodordinaire offday. Het elftal oogde loom en speelde sjabloonvoetbal. Er was geen tempo, geen afwisseling, geen creativiteit. Voor een keertje was Roy Wesseling het daar mee eens.
,,Het was gewoon slecht. We probeerden het wel, maar de uitvoering liet te wensen over. Ik heb er geen echte verklaring voor, ik ben gewoon maar een keer heel blij dat we toch hebben gewonnen".
De zege was niet verdiend, want Sparta Nijkerk en Huizen zaten eigenlijk dik negentig minuten aan elkaar vastgekleefd. Goed, Martijn Gootjes schoot na een halfuur vanaf 25 meter op de lat. En vijf minuten later werd een inzet van Raymond Bronkhorst door keeper Sven Onland uit het doel getikt. Maar daar stonden twee even minieme kansjes van Sparta tegenover: Jos Bouw en Ruben de Goede mikten naast. Veel meer had deze wedstrijd het publiek niet te bieden. Hooguit kon eruit worden geleerd dat je beter niet voor het allerlaatste fluitsignaal naar huis kunt gaan.
Dat deden velen namelijk al, en die vlugge vertrekkers misten het opmerkelijkste moment. Arbiter Van Ewijk, die wel tien minuten blessuretijd bijtelde en daarmee enigszins overdreef, kon in de 96ste minuut de enige treffer noteren.
Een corner van Frank Aboikoni zeilde rechtstreeks in de handen van Onland, maar de keeper liet de bal vallen en het ding stuiterde vervolgens in het doel. Gillend van pret vormden de Huizers een menselijke kluwen voor de dug-out van Wesseling.
Daar keek alleen Arnold Klein zuur. Woest was de middenvelder, die even eerder zijn vierde gele kaart van het seizoen had gekregen en besefte dat hij daardoor de kampioenswedstrijd zou gaan missen. Wesseling had Klein na die kaart direct gewisseld voor Michiel Kos. ,,Omdat ik vreesde dat Klein anders ook nog rood zou oplopen".
Geluk of niet, Huizen boekte tegen Sparta wel zijn zesde overwinning op rij. En lijkt dit jaar vooral te gaan profiteren van de zeer sterke serie die na de winterstop is neergezet. In voorgaande seizoenen viel het team steevast stil in de koude maanden, nu is Huizen in staat gebleken extra gas te geven. De groen-gelen zitten trouwens ook nog in de beker. Die districtsbokaal, doorgaans beschouwd als klein bier, werd vorig jaar al gewonnen. Ditmaal blijkt de ploeg in staat ook groter wild te schieten.
