Hoek vindt zijn meester in IJsselmeervogels

Alleen in het tweede deel van de eerste helft wist Hoek de regerend landskampioen zo in het nauw te brengen dat de toeschouwers in die fase sterk het gevoel moeten hebben gekregen dat de thuisclub wel eens een voorsprong zou kunnen gaan nemen. Op de rechtervleugel kwam Dennis van der Welle, in de rug gesteund door Thomas Ragut, regelmatig door en op de andere flank vloog nu eens Istvan Bakx en dan weer de sterk opkomende linksachter Wesley de Smet richting achterlijn. Het Hoek-offensief begon serieus met een kopbal van centrumspits Jan Huijgens, tot dan keurig in bedwang gehouden door Pierre Tosch. Niet keeper Paul Verboom bezwoor in die situatie het gevaar, maar aanvaller André Kemper die de inzet van de topscorer van Hoek net voor de doellijn met het hoofd wist tegen te houden. Niet veel later liet Huijgens zien uit het juiste spitshout gesneden te zijn bij een miniem slippertje van Tosch, maar nu was het Verboom zelf die de knal in de korte hoek onschadelijk maakte. En tot aan de rust moest de doelman van IJsselmeervogels nog twee keer handelend optreden. Eerst bokste hij een venijnig schot van de actieve Kamazan Kesikbas het veld weer in en pal voor rust maakte de goalie een loeiende pegel van Bakx onschadelijk. Aan deze dwingende fase ging een onsamenhangende start van Hoek vooraf. Weliswaar opende in de tweede minuut Kesikbas met een geblokt schot de schermutselingen, maar Hoek stond kennelijk toch stijf van de zenuwen en wist het aanvankelijk tactisch even niet op te lossen. De beide backs Ragut en De Smet liepen te zoeken naar een tegenstander en in het centrum kregen Djamel Buijse en Mamadou Geije nauwelijks vat op Jeffrey Vink en André Kemper. Pas nadat aanvoerder Bjorn Langeveld zijn vizier iets minder aanvallend had afgesteld en als een extra slot achterin ging fungeren, herstelde Hoek de balans in de wedstrijd. Tegelijkertijd konden Ragut en De Smet met succes voorwaartse initiatieven gaan ontplooien. Maar tot dat omschakelmoment diende Hoek voornamelijk als achtergrondje voor het uitgekiende positiespel van de Spakenburgers en voor hetzelfde geld was dat zwakke kwartiertje van de thuisclub genadeloos afgestraft. Kemper, Dennis van der Steen (twee keer) en Alexander de Jong kregen er in ieder geval de kans toe. Niet zuiver mikken, maar ook een paar voortreffelijke reddingen van Hoek-keeper Robby de Moor voorkwamen vroege schade voor Hoek. Die kwam er wel na rust. In plaats van de draad van het herstel in de eerste helft door te trekken had Hoek vreemd genoeg de machine toch weer in zijn achteruit gezet. Koren op de molen van IJsselmeervogels, dat pal na de pauze een strafschop dacht te kunnen claimen toen Kemper onreglementair gevloerd zou zijn door Geije. Een aantal scheidsrechters had wellicht de bal onverbiddelijk op de stip gelegd, zo niet de op dat moment milde Zwaard, die verder in de wedstrijd ook een aantal keer de ernst ontging. Op die manier had het duel al na een kleine twintig minuten kunnen ontsporen. Dat gebeurde niet dank zij het gezond verstand van sommige spelers die de ergste heethoofden in beide kampen wisten te overtuigen van de zinloosheid van hun vuistgevecht. Toepassen van de voordeelregel is leuk, maar dat had dit keer ook faliekant verkeerd kunnen uitpakken. IJsselmeervogels had overigens de strafschop niet nodig om de score te openen. Dat gebeurde met een doelpunt uit de schoolboekjes. Keven Vink sneed met een dieptepass het linker verdedigingsblok van Hoek in repen, waarna Van der Steen vanaf de achterlijn de instormende Kemper bediende. Geen buitenspel dit keer zoals IJsselmeervogels voor rust wel herhaaldelijk in de val van Hoek was getuind. Als een aangeslagen bokser liet Hoek vervolgens de armen langs het lijf hangen en kreeg de klappen waar het om vroeg. Beide keren was Jeffrey Vink er als de kippen bij mokerslagen uit te delen. Vooral bij het derde doelpunt kreeg de spits wel erg veel ruimte en tijd om het karwei af te maken. Bij een 0-2 stand had de wedstrijd nog in een ander vaarwater terecht kunnen komen, als Ferry Alfons zijn rush had weten te bekronen. Het was andermaal Verboom die daar een stokje voor stak en bij 0-3 konden de toneellampen wel uit. IJsselmeervogels stapte over op galery-play met nog een paar honderd procent kansen om nog iets aan het doelsaldo te doen. "Het is niet gauw goed bij jullie, hè?", reageerde trainer Willem Leushuis richting de media. "Niet erg hoor", liet de Bosschenaar, in opperbeste stemming trekkend aan zijn sigaartje, erop volgen. "Hoe meer druk, hoe beter. We hadden een superdag. Onze beste wedstrijd tot nu toe. Wij hadden respect voor de tegenstander, maar zij hadden respect en angst. Dat was het verschil. We wisten dat Hoek achterin kwetsbaar is." IJsselmeervogels is de te kloppen ploeg dit seizoen, dat werd wel duidelijk in Hoek. De nieuwkomers - vijf man sterk in de basiself dit weekeinde - hebben de ploeg ten opzichte van vorig seizoen alleen maar versterkt. Verboom liet geen millimeter ruimte voor discussie over zijn keepersaanleg, de fysiek beresterke Tosch gaf Huijgens op een paar kleine uitzonderingen na geen schijn van kans, Kevin Vink en De Jong zijn de verse sterren van het middenveld en voorin heeft Jeffrey Vink (negen doelpunten al in de competitie) de herinnering aan de productieve Kwong Wah Steinraht reeds danig vervaagd. Gevoegd bij de overgebleven kwaliteiten van jongens als Dennis Knüppe en Van der Steen kan het niet anders of IJsselmeervogels zal ook dit seizoen zijn abonnement op titels willen verlengen. Van zo 'n sterrenploeg verliezen was geen schande vond ook Cees Houtepen. "Treuren? Geen sprake van", sprak de trainer die afgelopen seizoen SSV '65 in de hoofdklasse afleverde. Er zit zeker weer muziek in Hoek, de club waar zich vorig jaar een rampenscenario voltrok. Twee trainers, met ook nog een korte tussenpaus daarbij, werden er versleten, voordat troubleshooter Paul Telussa in de slotfase van het seizoen Hoek de nacompetitie binnenloodste, waar uiteindelijk het hoofdklasserschap kon worden veilig gesteld. Tijd dus voor orde op zaken, organisatorisch en sportief. Onder leiding van de nieuwe voorzitter John Smael wil Hoek zijn naam als topclub terug. De grondig vernieuwde selectie en een enthousiaste trainer moeten het veldwerk doen. Daarin past ook af en toe vallen en weer opstaan. Tegen IJsselmeervogels kon Hoek niet zijn sterkste opstelling binnen de lijnen brengen. Linksback Stefan van Dender ontbrak als gevolg van een blessure en werd de geschorste Taoufik Ameziane als loper op het middenveld node gemist. Verder begon Kesikbas wel overtuigend, maar was de brandstoftank als gevolg van de ramadan-periode na een helft toch wel leeg. Huijgens heeft zich als nieuweling de afgelopen weken meteen in de kijker gespeeld. Zijn persoonlijke teller staat al op acht. En Bakx is ondanks zijn jeugd (20) al een aanvaller met veel potentie. Al met al is het raamwerk herkenbaar en de eerste winst ten opzichte van vorig seizoen is dat Hoek weer als team wil functioneren. Maar dat alleen was niet genoeg om IJsselmeervogels pijn te doen. Negentig minuten een topploeg in bedwang houden is ook nog wel wat veel gevraagd voor een elftal in opbouw.