Hoek is weer een topclub in de groei

Twee fris en aanvallend spelende ploegen zorgden voor een heerlijke chaos voor de beide goals en schiepen zich een lawine aan kansen. Tot het bittere einde werd er gestreden om de volle winst. Voor Hoek was de uiteindelijke 2-2 een kleine tegenvaller, omdat twee keer een voorsprong uit handen werd gegeven. Ferry Alfons, die na de rust met een hamstringblessure uitviel, verwoordde de teleurstelling bij de thuisclub. ,,We voelden dat er winst in de lucht hing, maar hebben het niet kunnen afmaken." De missers voor de goal, vooral van de na rust leeggespeelde Sam Ysebaert, werden later duur betaald. Het slimme IJsselmeervogels, met zijn uitgekookte spitsen, gaf tegen het einde nog wat gas bij, maakte zo'n tien minuten voor tijd gelijk na een gruwelijk misverstand in de Hoekse verdediging en was zowaar ook nog dicht bij de winst in de slotminuten. Hoek-trainer Paul Telussa had na afloop snel een verklaring bij de hand. ,,Wij staan in Zeeland op eenzame hoogte, maar we zijn nog in volle groei en dit was een tegenstander die van een nog hogere rang is." Toch was er ook een blik die trots uitstraalde. ,,Het is ons bijna gelukt om te winnen met mooi, aanvallend voetbal." Voor rust had Hoek de kampioen van de zaterdagamateurs zelfs in zijn greep. John Schot was vaak een ongrijpbare schakel tussen de linies voorin, Gideon Imagbudu een voortdurende stoorzender op het middenveld, Ferry Alfons en Sam Ysebaert doken om beurten in de gaten voorin en verdedigend had Hoek weer een granieten muur opgetrokken voor de subliem keepende Joan van Belzen. Harry van de Ham, trainer bij de Vogels, erkende later: ,,We werden voor rust de les gelezen, omdat er van de organisatie bij ons niets deugde." Het spelbeeld veranderde echter na rust, met een agressiever en offensiever IJsselmeervogels, dat ook veel meer dreiging in zijn spel had. ,,Ze dwongen ons om terug te plooien", bekende Telussa. Hoek kreeg tegen de ver opdringende opponent, die achterin brutaal één op één speelde, wel mogelijkheden om uit te breken. De beste kans was voor Ysebaert, die na een subtiele beweging van Imagbudu alleen op de keeper mocht afgaan. De spits, die voor rust wel slagvaardig was bij de 2-1, kreeg de bal nu niet voorbij de keeper. Het bleek achteraf een cruciaal moment in de wedstrijd. ,,Als het 3-1 wordt, geven we het nooit meer weg", analyseerde Telussa. Met de 2-1 op het scorebord bleef IJsselmeervogels echter in zijn kansen geloven. De thuisclub werd tot diep in de blessuretijd onder druk gezet. Hoek deed dat bij vlagen voor de rust. Ramazan Kesikbas miste ook al opgelegde kans gemist, toen hij door Alfons vrij voor goal was gezet. Dat was net voor de 1-1 van IJsselmeervogels, die tot stand kwam uit een strafschop van Dennis Knüppe, nadat Imagbudu bij een hoekschop hands had gemaakt. Toch kon Hoek nog met een voorsprong de rust in. Sam Ysebaert combineerde met Schot, zette twee tegenstanders in de wind en scoorde met een linkse schuiver (2-1). Die score zette IJsselmeervogels ertoe aan om risico's te nemen. Met de weelde van topspitsen als Kemper en Kuhlmann achter de hand kon Harry van de Ham de druk nog verhogen. Telussa had die wissels niet meer op de bank. ,,Het verschil met zo'n topclub is, dat wij alleen jeugd hebben om in te vallen." Hoek kon het onheil van de gelijkmaker lang voorkomen, maar in de 83e minuut profiteerde Jeffrey Winter van een miscommunicatie tussen Joan van Belzen en de tot dan foutloos spelende Björn Langeveld. De blonde spits had de stilliggende bal maar voor het inschieten: 2-2. En in de 98e minuut (!) kroop Hoek zelfs nog door het oog van de naald, toen Christian Opschoor van dichtbij de paal toucheerde.