Het gaat allemaal veel sneller

Jeroen van de Broeke: 'Omdat het zo slecht ging, heb ik die kansen gekregen. Een geluk bij een ongeluk.' De 23-jarige middenvelder had een geluk bij een ongeluk. Want toen Johan Ballegeer na de slechte reeks gedwongen was om het elftal om te gooien, kreeg hij een onverwachte kans. Jeroen van de Broeke wil die kans met twee handen grijpen. Hij gaat ervan uit dat hij vandaag bij Marken uit weer in de basis mag beginnen. „Ik verwacht niet dat de trainer veel zal wijzigen in het elftal van vorige week. Dus ik ga ervan uit dat ik speel.“ De Axelaar, die van beroep elektricien is, heeft zich snel aangepast aan Hoek, maar moet vooral nog wennen aan het hoge tempo, aan de tactiek in de hoofdklasse en de snelheid van handelen. „Elke speler in deze klasse is sterk aan de bal en tactisch heel slim. Je mag een bal geen meter weg laten springen, dan ben je hem kwijt. En dat is wennen in het begin.“ Het is ook geen lekkere start geweest: twee keer winnen en daarna vijf keer verliezen. Wat heeft die eerste winst na vijf weken betekend voor de sfeer in de ploeg? „Het wordt anders beleefd nu, zo lijkt het. Er is wat van de druk weggevallen, maar de sfeer was daarvoor ook niet slecht. Alleen was er op het laatste wat irritatie. Dat is logisch als je blijft verliezen. Daarom kwam de winst van zaterdag wel heel goed uit. Je ziet ineens het vertrouwen weer terugkomen.“ Dat jij zo snel in beeld zou komen, had je dat verwacht? „Ik was er nog niet vanuit gegaan, maar het is hartstikke leuk. En ik weet ook dat ik nog veel heb te leren. Het is een geluk bij een ongeluk, dat ik nu die kansen krijg. Zo gaat dat in het voetbal. Voor mij was het net zo mooi als voor Thomas Ragut, die heeft het ook aan de slechte start te danken dat hij nu speelt.“ Is het voor jou meegevallen of tegengevallen, de overgang van Terneuzense Boys naar Hoek? „In het begin ben ik wel geschrokken van het niveau. Ik had twee weken van de voorbereiding gemist, omdat mijn vakantie al gepland was. En daarna keek ik wel even op van het tempo waarin wordt gevoetbald en getraind.“ Wat is het grootste verschil met wat je gewend was: tactisch, het tempo of de hardheid? „Tactisch vooral. En de snelheid van handelen. Waar ik tot nu toe heb gevoetbald, had ik als verdediger een eigen man. En nu moet ik in de zone verdedigen. Ik had in het begin het gevoel dat ik liep te zwemmen op het veld. Bovendien gaat het ook nog allemaal veel sneller. Je krijgt geen tijd om de bal aan te nemen en nog even te kijken. Maar ik had wel één voordeel toen ik hier kwam: fysiek en conditioneel had ik geen problemen om me aan te passen.“ Wat heeft het vertrek van Ballegeer jou gedaan? „Ik was er nog te kort om daar goed over te kunnen oordelen. Voor mij had hij niet weg gemoeten, maar dat geldt voor de meeste spelers. Het was wel heel opvallend dat we zaterdag tegen Lisse met een andere instelling speelden. Het leek alsof er iets van het elftal afviel, dat er minder spanning op zat dan in de weken ervoor.“ Waar speel jij het liefst: centraal achterin of op het middenveld? „Het liefst op het middenveld, omdat ik dan meer gelegenheid krijg om mee te voetballen. Speel je centraal achterin, dan moet je een man uitschakelen en de bal inleveren. Mijn eerste wedstrijd, tegen Heerjansdam, begon ik achterin en schoof ik na de rust door. En zaterdag tegen FC Lisse begon ik op het middenveld. Ik had er wel een lekker gevoel over.“ Is Jan Verdegem een trainer die veel van eigen kracht uitgaat? „Ja, dat vond ik zaterdag wel. We werden voor de wedstrijd niet volgestouwd met gegevens over de kracht van de tegenstander. Hij had een systeem bedacht waarin we tot nu toe nog niet hadden gespeeld. We hebben ons zeker niet te veel aangepast aan de tegenstander. Ik hoop dat we dat tegen Marken ook niet doen.“ Wat verwacht je ervan? „Ik vind dat we moeten winnen. En de zaterdag daarna tegen Barendrecht ook. Zes punten uit de komende twee wedstrijden, dan doen we weer helemaal mee in deze klasse.“