Gelachen wordt er niet meer

18 februari 2002
Hoofdklasse
Echt gelachen wordt er niet meer bij IJsselmeervogels. Geen wonder, want de ene wervelstorm na de andere probeert al máánden het instituut Vogels weg te vagen.
Wie of wat die stormen veroorzaakt, niemand die het exact weet. Of die het wil of durft te zeggen. Voor elftalleider Henk de Graaf, zo valt zaterdagmiddag ruim drie kwartier voor het begin van GVVV-Vogels (0-0) uit zijn woorden op te maken, hoeft het eigenlijk niet meer. ,,Maar ja, Vogels blijft wel m'n club. Die laat je niet zomaar in de steek. Maar, ik ga wel alles eens rustig op een rijtje zetten. Je mag best weten, ik baal als een stekker. Het is toch absurd dat een club bezwijkt onder druk van een aantal gekken, dat echt denkt dat het huidige Vogels kampioen kan worden''. Dát is het probleem van Vogels: zodra de club in moeilijkheden verkeert, krijgen te veel mensen de gelegenheid om op de stoel van de trainer te gaan zitten. 21 Jaar voetbalde Henk de Graaf in het eerste van de 'rooien'. In die periode maakte hij vijf trainers mee. Als elftalleider 'versleet' De Graaf in de afgelopen elf jaar vier oefenmeesters. De laatste was Jan van den Berg, die na het ontslag van Erik Assink in december 2000 werd losgepeuterd van Nunspeet en met veel trompetgeschal werd binnengehaald op De Westmaat. November vorig jaar werd het contract van de Harderwijker nog verlengd, maar tweeënhalve maand later staat diezelfde Van den Berg op straat. Vertrek Vind je het gek dat rechtgeaarde Vogels-supporters dezer dagen bedroefd voor zich uit staren. Zoals voorzitter Karel Huijgen, die het huilen nader staat dan het lachen. Toen hij de ook al tussentijds vertrokken preses Arthur van den Berg, die het niet eens was met het vroegtijdige vertrek van trainer Erik Assink, anderhalf jaar terug opvolgde, liet Huijgen al doorschemeren de functie van voorzitter niet langer dan drie jaar te willen bekleden. Maar, het worden er slechts twee. In september houdt Huijgen het namelijk voor gezien. ,,Omdat mijn hart zich niet meer laat conformeren aan de functie van Vogels''. Dichterlijk gesproken. Maar in gewone mensentaal: Huijgen kan zich niet meer verenigen met ontwikkelingen, zoals die zich voordoen binnen Vogels. Het moet Huijgen een pak van het hart zijn geweest, dat er zaterdag een gediplomeerd trainer (Peter de Graaf) in de dug-out zat bij Vogels. Alles had men geprobeerd de afgelopen week om de vacature Van den Berg op te vullen. Maar steevast liep men stuk. De een (Pierre Stevenaart) had te veel beslommeringen en voelde zich te oud om in eendrachtige samenwerking met oud-voetballer Peter de Graaf de kar te gaan trekken. En de ander (Cees Loffeld, momenteel zonder club maar kandidaat om directeur voetbal te worden bij Elinkwijk) wilde wel aan de slag gaan, maar dan pas volgend seizoen en niet tussentijds. Dus kwam Huijgen vorige week donderdag toch weer uit bij reeds genoemde Peter de Graaf, die uiteindelijk bereid was de taak van oefenmeester op zich te nemen. Voor eventjes, dat wel. Twee, drie weken, dan stopt De Graaf er weer mee. Dan moet er een ander voor de groep staan, want de 48-jarige Amersfoorter heeft het als directeur van een basisschool veel te druk. Zo kan hij bijvoorbeeld de trainingen op donderdagavond niet leiden. Dan moet elftalleider Henk de Graaf inspringen. Zo werkt dat tegenwoordig bij Vogels, dat er altijd prat op ging - ondanks de amateurstatus - de zaak professioneel te sturen. Druk Huijgen hoopt ondertussen stilletjes dat Vogels onder Peter de Graaf de komende weken punten gaat halen. Zodat de Amersfoorter zoveel plezier krijgt in het trainerschap, dat hij het seizoen zal afmaken. De Graaf echter: ,,Kijk, dit doe ik uit liefde voor de club (De Graaf maakte deel uit van de ijzersterke Vogels-selectie in de jaren zeventig, maar slaagde er nimmer in een basisplaats te veroveren, red.), laat dat duidelijk zijn. Maar Vogels heeft geen behoefte aan hap- en snapfiguren. En daartoe behoor ik. Want ik heb het in mijn werk vreselijk druk, waardoor ik niet alle trainingen kan leiden''. Peter de Graaf, die volgens planning bij Vogels coördinator wordt van het nog op te richten scoutingsteam (bestaande uit ongeveer twintig oud-voetballers, die de regio gaan afstruinen op zoek naar jeugdig talent), hoopt dat zijn club eindelijk geleerd heeft van het verleden. ,,Vogels mag zijn beleid nooit meer ophangen aan een trainer. Ja, dat is gebeurd. Trainers halen en brengen spelers naar een club. Als die trainer verkast, dan verkassen ook die met hem meegekomen voetballers. Waardoor een vereniging achter de feiten blijft aanlopen. Dat nu willen wij voorkomen via een ander beleid. Dat scoutingsteam vormt daarvan een onderdeel. Natuurlijk mag een trainer zijn inbreng hebben, maar wel in onderling overleg met vertegenwoordigers van de club. Zo hoort het te gaan en niet anders''. Jan van Reenen - De Gooi- en Eemlander.