Geen boodschap aan hiërarchie

‘Weet waar je aan begint... Bij Hoek is altijd wat aan de hand.... Zou je dat nu wel doen?’ Geen eerste keus? Hij verwachtte de vraag, uiteraard. „Wat is keus? Ik kwam al drie jaar bij Hoek kijken, maar ik denk dat ze niet eens van mijn bestaan afwisten toen ze Ron Barbé polsten. Het balletje ging rollen toen we het op mijn werk over Hoek kregen. ‘Dat zou wat voor jou zijn’. Dat signaal is blijkbaar bij het interimbestuur van de club beland. John Bravenboer belde me, kwam bij me thuis, we hebben in een hotel nog eens met elkaar gesproken.“ Zo ging het. Een bijna vertederend tafereeltje was het, wat later. De Brabander John Smael, door de liefde naar het Zeeuwse gezogen, met een bosje bloemen en het logo van ‘De twaalfde man’ in zijn handen. Bestemd voor de mevrouw van de hamburgerhoek op Den Hoek. En zij zei: ‘Meneer, dat heeft u dan toch goed onthouden’. John Smael vertelt. „Wat maanden geleden wandelde ok met John Bravenboer om het hoofdveld. We kwamen haar tegen, de mevrouw van de hamburgers. Toen Bravenboer vertelde dat ik zijn beoogde opvolger was, kwam ze met haar vraag. ‘Krijg ik nou eindelijk mijn bordje?’ Toen heeft mijn echtgenote op de computer het logo van ‘De twaalfde man’ ontworpen.“ Een mooi gebaar, toch... Techniek De techniek is niet nieuw. De techniek past in de werkwijze van de hedendaagse manager zorg die niet dicteert, maar die zijn doelen probeert te realiseren met pijlen die hij richt op motivatie, prikkel en betrokkenheid. Maak mensen belangrijk, zorg dat ze zich belangrijk voelen en verdrijf passiviteit voor bereidheid om mee te denken. „Luister naar mensen, ga voor ze door de knieën en neem vervolgens je verantwoordelijkheid.“ Dat is het traject. John Smael, sinds 31 mei voorzitter van de enige Zeeuws-Vlaamse hoofdklasser, drukt zich natuurlijk niet uit in dergelijke bewoordingen. Het zou hem meteen bestempelen als een theoreticus die op basis van kennis uit boekjes en scholing een club wil besturen. Daar waar emotie en onvoorspelbaarheid juist de niet weg te denken factoren zijn in het spel met één knikker, om de knikkers, met supporters en met hopen vrijwilligers die de club in leven moeten houden. Smael, als verzorger van Zwaluwe uit Lage Zwaluwe destijds in het voetbal beland, scoorde in elk geval op een onconventionele, maar uiterst doordachte manier meteen een vol punt bij de mevrouw van de hamburgers. En met haar bij al die vrijwilligers van Hoek. Het was niet zijn eerste kunstje bij de club waar hij pas enkele maanden bekendheid geniet. Nog voor hij officieel door de algemene ledenvergadering werd gekozen, liet hij vertegenwoordigers uit alle geledingen van HSV Hoek vertellen wat zij belangrijk vonden voor de club. Zo probeerde hij feeling te krijgen met wat zich daadwerkelijk achter het blauw en wit afspeelde. „Tot de aandachtspunten die de achterban ophoestte behoorden onder andere communicatie, juiste man, juiste vrouw op de juiste plaats, sfeer, respect, structuur, visie, middelen, materialen en afspraken nakomen. Vervolgens heb ik ze gevraagd om de huidige situatie bij de club met een cijfer tussen 1 en 10 te waarderen. Sfeer scoorde 6, de overige aspecten tussen de 5.3 en 5.7. Niet direct de hoogste waardering, maar wel logisch gezien alle turbulentie, gevolg van een opgestapte voorzitter en zwaar tegenvallende sportieve resultaten. „Mensen verliezen dan iets van een stukje houvast, wat zekerheid en dat heeft die score wellicht enigszins negatief beïnvloed. Denk ik.“ Vijf punten „Ik heb ze vervolgens gevraagd om de vijf punten te benoemen waar we als bestuur meteen mee aan de slag moesten. Daaruit kwamen visie, communicatie, structuur, materiaal en middelen.“ Smael formeerde groepjes van vier en liet deze een half uur denken over één van de vijf thema’s. Vervolgens brachten ze verslag uit. Het manco gebrekkige communicatie, gevolg van het ontbreken van structuur, kwam eens temeer tot uiting.. Zo integreerde de nieuwe voorzitter diverse professionele onderzoeksmethoden uit het bedrijfsleven in een vereniging. Nieuw voor een club als Hoek. Opmerkelijk ook voor Eddy Maas, die wel wil bekennen dat hij de voorbije drie jaar binnen de Stichting Promotie HSV Hoek vooral bezig is geweest met het voorkomen van en herstellen van barsten in het bolwerk. Zo dat de buitenwereld al niet helder was; in de coulissen van de hoofdklasser speelden zich immers voortdurend gevechtjes af met als inzet macht en als oorzaak het ontbreken van duidelijkheid over bevoegdheden. Het is ook de strijd om de macht geweest die voorzitter Kees de Feijter deed besluiten de handdoek te werpen. Al droeg hij daar zelf een aardige steen aan bij door aan de bevoegdheden van de stichting te knabbelen. Heiligschennis, de boegbeelden roerden en mobiliseerden zich. „Ik heb nu al meer verteld dan de afgelopen twee jaar“, zegt Maas. Om vervolgens Kees de Feijter te roemen vanwege zijn inzet voor Hoek. „Een man met een clubhart, nog steeds. Zowel in de sponsorgroep als het bestuur. Maar ik vraag me af of het goed is geweest hem als prominent lid uit de sponsorstichting door te schuiven naar het bestuur van de club. Ik denk dat we daar niet verstandig aan hebben gedaan. Er is slecht gecommuniceerd tussen het bestuur en de stichting, al had ik nooit het gevoel dat we niet welkom waren. Kwam ik met tien, twintig puntjes, dan werd daar aandacht aan besteed en het werd opgelost. Maar dan dienden zich zo weer tien, twintig nieuwe punten aan. Daaruit bleek dat het allemaal niet zo heel lekker liep.“ Om in de toekomst soortgelijke problemen voor te blijven heeft Benny Langeraedt (technische commissie, red.) inmiddels een schets opgesteld om de organisatie-structuur van de sponsorstichting te versterken. Maas: „Voor iedereen moet helder zijn waar bevoegdheden beginnen en waar ze ophouden. Het is daar waar in het verleden te vaak onduidelijkheid over bestond, belangen botsten en belangrijkheid van het individu soms zelfs prevaleerde boven het belang van de club. Op enkele punten en komma’s na ligt het plan vast. Ik verwacht niet dat er nog veel discussie over volgt.“ Het bestuur staat achter de visie zoals die door Langeraedt is ontwikkeld. Zelfs het aantrekken van een nieuwe trainer en de rol daarin van beide besturen is glashelder. Hoewel de bevoegdheid bij het bestuur van de club ligt, heeft de technische commissie van de stichting meer dan een behoorlijke vinger in de pap. De technische commissie is onze belangrijkste adviseur.“ „Botsen zal het niet“, zegt de clubvoorzitter. „We zullen bij elke trainerswissel een profielschets opstellen waarin een afweging is of we bijvoorbeeld Belgisch dan wel Nederlands georiënteerd denken. Dat laatste was, overigens voor mijn tijd, aan de orde bij het aantrekken van Cees Houtepen.“ Smael zegt dat hij met zijn vijfkoppig bestuur en de commissies van de club minimaal twee keer per jaar aan tafel wil. Zo ook met de sponsorstichting. Geheimen „We hebben geen geheimen voor elkaar“, zegt hij „De stichting is bij elke vergadering welkom, maar ik vind hun aanwezigheid niet altijkd nodig. Er is bovendien ook nog zoiets als telefoon wanneer dringende zaken spelen. Want veelvuldig en duidelijk communiceren is nodig om te voorkomen dat scherpe kantjes kunnen ontstaan dan wel veranderen in vlijmscherpe messen.“ Smael, die wars lijkt van hiërarchie en niet over rangorde en dus volgorde van belangrijkheid bij Hoek wil praten, zegt minimaal een ambtsperiode van drie jaar uit te willen zitten. „Tenzij de achterban me niet pruimt. Dan moet ik realist zijn en vertrekken.“ In zijn eerste termijn zou er, zo hoopt hij, vooral meer duidelijkheid moeten komen over de toekomst van de accommodatie. „Blijven we, vertrekken we? Gaan we van nul opnieuw bouwen of wordt het elders? Het is één van mijn dromen dat project tot een goede einde te brengen.“