Dominicus is ideale afmaker

De wedstrijd tegen de koploper, die voor Hoek zo spectaculair was begonnen, verdiende het om met twee winnaars te eindigen. Met de weer ongrijpbare Istvan Bakx in de hoofdrol namen de Zeeuwen voor de rust rond de 30e minuut een 2-0-voorsprong. De Vogels, gesteund door een fantastisch publiek, vochten zich terug naar 2-2, kwamen kort voor tijd dicht bij de volle winst en werden in het naspel toch nog gevloerd. Istvan Bakx beschreef dat ultieme moment van de wedstrijd met een zonnige glimlach. ,,Ik zie die bal van rechts komen, wil hem erin koppen, maar hij zwaait helemaal af. En daar staat Niels ineens, die hem prachtig binnenschiet..." Wat een ontknoping was het op het veld in Spakenburg, met een supporterslegioen dat zich al opmaakt om het kampioenschap binnen te halen. En met een elftal dat barst van het talent, maar dat zich verkeek op de plotselinge kracht van Hoek. ,,We wisten waar ze kwetsbaar in zijn", zei Cees Houtepen na afloop. ,,Ze zijn niet zo heel snel achterin", vond Istvan Bakx. Maar ze speelden bovenal met een zekere arrogantie, vooral in de eerste helft, toen Hoek met de razendsnelle Bakx en de voortdurend uit de tweede lijn opduikende Ferry Alfons de tegenstander met counters bestookte. Twee keer was het raak, na die wervelende eerste fase van de wedstrijd. En beide keren was Bakx de kwelgeest voor de verdedigers van IJsselmeervogels. Bij de eerste ging keeper Paul Verboom zwaar in de fout, bij de tweede glipte de linkerspits langs de flegmatieke Pierre Tosch. De eerste goal was er één die zeldzaam is op dit niveau. Paul Verboom wilde, zo'n tien meter naast zijn goal, de bal over de achterlijn laten lopen. Bakx pikte hem met zijn snelheid centimeters voor de lijn toch nog op, sprintte ermee naar de goal en kon hem ongehinderd inschieten (0-1). Drie minuten later (32e minuut) dook Bakx weer het strafschopgebied in. Met een schijnbeweging zette hij Tosch op het verkeerde been, waarna de verdediger een te late tackle inzette. Strafschop dus. En Ferry Alfons maakte ze in de laatste drie wedstrijden op dezelfde, laconieke manier. Aanloopje, even inhouden, kijken wat de keeper doet en de bal in de andere hoek schieten (0-2). Dat was natuurlijk een lichte blamage voor de koploper, die met zijn superieure middenveld (Kevin Winter, Dennis Knüppe, Christian Opschoor) het offensief opende. Jeffrey Winter scoorde (36e minuut), Stefan van Dender schoot een voorzet van Opschoor ongelukkig in eigen goal en zo kon het de tweede helft weer alle kanten op. Hoek verdedigde zich met man en macht. Het duo Binnerts/Van Dender speelde ijzersterk in het centrum, De Munnik nam zijn elftal op sleeptouw, Wilco de Valk trok terug naar het middenveld en was een geweldig breekijzer in de aanvalsrushes van de thuisclub. Bijna nam Hoek tegen de verhouding in de leiding. Bakx raakte met een diagonaal schot de binnenkant van de paal. Net voor tijd leken de Vogels toch nog te ontsnappen, maar de net ingevallen Dominicus gaf Hoek reden om uitbundig te juichen.