Zijn haan moet altijd koning kraaien

Met vol vertrouwen wordt er afgereisd naar Axel, een uitwedstrijd waarvoor we eens niet de tunnel door moeten. De wedstrijd begint behoorlijk rommelig. Het lijkt meer een flipperkast, dan voetbal. Maar na deze eerste vijf minuten komt er meer lijn in het spel. Axel zet ons behoorlijk onder druk en sporadisch komen we zelf aan voetballen toe. Met een enkele uitval hadden we gevaarlijk kunnen worden, maar de laatste passing is vaak niet goed of zit een speler van axel tussen. Door goed verdedigen, werklust en goed keeperswerk van Devin van Langevelde blijft de 0-0 lang op het scorebord staan. Stiekum wordt er vanuit gegaan dat we met 0-0 de rust halen en er de 2de helft misschien wat meer in zit. Helaas weet Axel in de laatste minuten van de 1ste helft nog 2x te scoren en wordt het de 2de helft wel erg lastig. De 2de helft begint H3 fel en krijgt wat meer grip op het middenveld. Tot grote kansen leidt dit niet, maar het geeft vertrouwen op misschien wel een puntje. Met nog een klein half uur op de klok maakt Robbie van't Hoff uit een voorzet de aansluitingstreffer, 2-1. Veel tijd om door te drukken en de 2-2 te maken krijgen we niet, want axel legt bijna meteen de 3-1 binnen. Het geloof op een goede afloop zakt weg bij H3, maar de scheidsrechter van dienst weet dit toch nog aan te wakkeren. Deze beste man fluit, strooit met kaarten (sommige terecht), blaft iedereen af en is een aantal keer behoorlijk warrig. Zo wordt er de laatste minuten van de wedstrijd weinig meer gevoetbald. Axel weet nog de 4-1 binnen te prikken en is deze middag de terechte winnaar. Volgende week thuis tegen Yerseke 2, eens zien of we de punten dan op Hoek kunnen houden.