Hoek 4 trekt aan het kortste eind tegen Spui 2

Wegens diverse afwezigen, 7 om precies te zijn, was het weer lastig om aan 11 spelers te geraken. Gelukkig stonden de A’s, die ’s morgens thuis tegen Kapelle gespeeld hadden, weer klaar om hulp te bieden. Deze keer werden Youri van Leuven, Jordy de Pan en Johan van de Woestijne doorgeschoven waardoor we toch twee wissels hadden. Youri startte waardoor er drie ‘van Leuvens’ in het veld stonden. Ook onze Thijs was namelijk van de partij en Matty floot een feilloze wedstrijd. Na een paar minuten moest tegenstander Tim Vael, de voormalig Hoek speler die later op de dag nog zou laten zien professioneel danser te zijn het strijdtoneel al verlaten. De duels gingen we in ieder geval al wat beter in dan vorige week, want na vorige week was er bij iedereen wel het besef dat het anders moest. We begonnen redelijk aan de uiteindelijk toch wel wat rommelige wedstrijd. Jammer was het dan ook dat na ongeveer twintig minuten door een miscommunicatie in de verdediging het eerste doelpunt een feit was, een tegendoelpunt welteverstaan, 0-1. Beide partijen kregen zo af en toe behoorlijke kansen. Een minuut of 10 na de 0-1 kwamen we op gelijke hoogte door Jordi, vergeef het me dat de precieze weg naar dit doelpunt me even ontschoten is, 1-1. Het is niet dat we geen kansen kregen maar de bal wilde er niet in. Zo haalde Bart nog eens uit op de paal en werd de rebound door Youri, die overigens een puike wedstrijd speelde, hard over geschoten. Ook de enorme mogelijkheid voor mini-Piele is er nog ééntje om te vermelden. Het afgesproken kratje heb ik na de wedstrijd niet gezien dus vandaar toch deze vermelding. Zico én de bal waren al voorbij de keeper maar op één of andere fabelachtige manier lukte het hem toch om de bal buiten de palen te houden. Aan de andere kant kwamen we ook enkele keren goed weg. Het leek er dan ook op dat we met een 1-1 stand de rust in zouden gaan, een tussenstand die recht deed aan het spelbeeld. Het was echter de duivelse Marc Smit die in de laatste minuut voor rust roet in het eten gooide. Hoewel hij vanaf die positie eigenlijk niet had mogen uithalen deed hij het toch en het moet eerlijk gezegd worden dat die er goed in zat. Wederom een momentje van concentratieverlies waarvan we er nog te veel hebben in een wedstrijd. Het was dus een flinke tegenvaller dat we met een 1-2 achterstand de rust in gingen. De tweede helft kwam Jordy er in voor de moegestreden Leon. Het spelbeeld veranderde niet veel. Hoek 4 ging op zoek naar de gelijkmaker die er zeker in zat en Spui zocht mogelijkheden om de score uit te breiden. Zo af en toe werd er redelijk gevoetbald maar dit werd afgewisseld met nog te veel slordige momenten. Naarmate de wedstrijd vorderde begon het steeds duidelijker te worden dat de bal er vandaag niet meer in wilde. Ondanks toch enkele goede mogelijkheden aan beide kanten werd er in de tweede helft niet meer gescoord waardoor de wedstrijd tot het laatste fluitsignaal spannend bleef en we uiteindelijk wederom met lege handen stonden. De ultieme kans om toch nog op gelijke hoogte te komen kwam in de allerlaatste seconde van de wedstrijd. De goed leidende Matty kende na een handsbal in de 16 terecht een penalty toe. We zouden dus toch nog met een punt in de kantine kunnen verschijnen. Niets was echter minder waar. Jordi Overbeeke zette zich achter de bal en de inzet verdween tussen de palen, de palen van het vangnet welteverstaan. Op een Seedorf-achtige manier schoot hij de penalty helaas over. Dit laat zien dat Jordi gelukkig ook maar een mens is. Wel was het extra zuur dat we alsnog met lege handen stonden. ’s Avonds werd de wedstrijd nog eens ‘rustig’ herbeleefd met enkele Spui 2 vedettes in café Driewegen onder het ‘genot’ van enkele pulletjes Heineken en een lekker Duits muziekje. Al met al een wedstrijd waar zeker gezien de inzet een punt niet geheel onverdiend zou zijn. Dat punt kregen we uiteindelijk niet en daardoor laten we nu alleen HVV ’24 2 nog onder ons op de ranglijst. Het wordt dus tijd dat we weer eens punten gaan pakken en gezien de getoonde inzet vandaag gaan die zeker komen. We zullen het alleen nog iets slimmer en feller moeten spelen. Volgende week zijn we vrij (misschien is dat wèl het moment om een weekendje weg in te plannen?) en over twee weken gaan we op bezoek bij de kuitenbijters van Torentijd, Dauwendaele 3, die vandaag met 5-6 (!) van de Noormannen wonnen. We zullen dan dus weer alles moeten geven om een goed resultaat neer te zetten.