Hoek 4 pakt zwaarbevochten punt tegen Terneuzense Boys 3

We wisten aan het begin van het seizoen dat het qua spelers vaak improviseren zou worden en dat we veel afhankelijk zullen zijn van andere elftallen. Dat er vandaag bij de derde wedstrijd van het seizoen echter al 9 (!) spelers ontbraken hadden we niet direct ingecalculeerd. Het ontbreken van spelers had diverse oorzaken; sommigen zijn (langdurig) geblesseerd, er waren er bij die moesten werken en anderen gingen met de voetjes van de vloer of moesten gewoon ´ergenst heen´. Dit alles had tot gevolg dat we tot een uur voor de wedstrijd nog maar 8 man en Dos hadden. Gelukkig boden de A´s wederom uitkomst. Kobi zorgde ervoor dat er vlak voor het begin nog drie A´s werden overgevlogen vanuit Philipinne(uitslag daar doet er verder niet toe). Bedankt Kobi. Sam kwam wederom op goal staan en ook Johan en Marijn waren nog wel te porren voor een wedstrijdje. We konden dus met 12 man starten. Trainer Tolle begon met de vlag in de hand. Na een normale voorbereiding, volgens trainer Arjan Tollenaar wordt iets wat vaker gebeurd namelijk vanzelf normaal, begonnen we wederom ietwat verlaat aan de wedstrijd. Over de eerste twintig minuten kan ik weinig vertellen. Toen zat ik namelijk in de bestuurskamer naar een scherm te turen waar het ´geweldige´ systeem Sportlink op volle toeren aan het draaien was. Toen ik eindelijk bij het veld aankwam waar het allemaal zou gaan gebeuren bleek het al 0-1 voor ons te staan. Er werd me verteld dat Johan het op z´n heupen had gekregen en een corner had binnen gekopt. Later werd er ook gezegd dat we in die eerste 20 minuten ook het beste gespeeld hadden. Dat geloof ik best als ik de rest van de wedstrijd bekeek. Het was namelijk best een rommelige wedstrijd van een niet al te hoog niveau. Slordige en onrustige passing, te veel balverlies en te slap ingrijpen waren vandaag geen uitzonderlijke situaties. Als het voetballend echter een keer niet lukt kan je alleen maar vol er voor gaan en veel strijdlust tonen. Dit is dan ook wat we op tijd doorkregen waardoor we uiteindelijk toch een punt veilig stelden. Bij het veld aangekomen zag ik ook dat Dos al op de bank zat, hij had na een ´stevig´ duel last van zijn enkel gekregen en kon (voorlopig) niet meer verder. Trainer Tolle kon dus al snel zijn vlag aan de kant gooien om het spel van binnen de lijnen te gaan bekijken. Terwijl Hoek 4 verzorgster in spe Nikita voor arme Dos zorgde werd het spelbeeld er niet beter op. De Boys kregen redelijk wat balbezit en creëerde wel enkele kansen maar wisten er voorlopig nog niet veel mee te doen. Ook wij kregen enkele kansen waarvan minimaal één 100% kans van Marnick. Ze wilden er echter ook bij ons niet in. Dan na ruim een half uur een vrije trap tegen op een gevaarlijke plek. Sam zette zijn muurtje neer maar het mocht niet baten, de bal vloog mooi in de kruising, 1-1. De organisatie bij Hoek 4 was nu compleet weg en de Boys roken kansen. Dit resulteerde nog voor rust in een 2-1 achterstand. Een voorzet vanaf de linkerkant kon wel erg eenvoudig worden binnengewerkt terwijl de tegenstander tussen twee man van ons stond. Met zulke kinderlijk eenvoudige situaties zal de rest van het seizoen toch echt nog wel iets beter moeten worden omgegaan. Hierbij voer ik echter wel weer het terechte excuus op dat er vandaag wederom een geheel nieuw elftal stond dat nog nooit in deze samenstelling met elkaar speelde. In de rust probeerden we toch enkele dingetjes op scherp te zetten en werd er met elkaar besloten dat we van deze tegenstander echt niet hoefden te verliezen. De eerste twintig minuten na rust was hier echter nog niet veel van terug te zien. We gingen weer verder zoals de eerste helft geëindigd was, onrustig en slordig. Tot overmaat van ramp kwamen we zelfs op 3-1 achterstand toen Tommetje het shirt van een tegenstander eigenlijk wel mooier vond dan het zijne binnen de zestien meter. De toegekende penalty werd goed binnen geschoten. Gezien het spelbeeld was na deze 3-1 de hoop lichtelijk weggezakt bij ondergetekende. Een onverwachte maar prachtige goal van Tom Heeringa niet veel later zorgde echter voor de ommekeer. Van een flinke afstand schoot Tom mooi over de keeper binnen en hiermee heeft hij zijn jaarlijkse doelpuntje al vroeg in het seizoen binnen. Wie weet breekt hij dit seizoen zijn traditie wel en gaat hij vaker scoren. In ieder geval was 'opa' deze keer eens niet voor niks gekomen. Na deze goal veranderde het spelbeeld en ging Hoekie 4 vol voor de gelijkmaker. Wel bleef het ook tot het eind gevaarlijk bij uitvallen van de Boys. Ondertussen mocht Dos toch nog even meedoen doordat Marnick met een stevige kramp(te veel lichaamsbeweging de avond van te voren?) het veld moest verlaten. Een kwartier voor het einde volgde er een mooie actie van de supersnelle Johan, die naar eigen zeggen nog sneller kan worden als hij zijn pakjes shag thuislaat. Via de linkerkant liet hij iedereen zijn hielen zien en zette door tot de achterlijn waarna hij de bal op een presenteerblaadje aan de mee opgekomen Christian Cohen gaf. Jazeker, Christian Cohen. Deze Suri liet vandaag zien dat dit seizoen iedereen belangrijk kan zijn voor het team, 3-3. Na deze gelijkmaker liep de spanning op en hadden beide teams zomaar nog met een overwinning naar huis kunnen gaan. Er werd echter niet meer gescoord en dit was mede te danken aan de inzet. Na het laatste fluitsignaal konden we opgelucht ademhalen en tevreden zijn met een punt. Onder betere omstandigheden was er vandaag wellicht meer te halen maar daar moeten we nu niet meer naar kijken. Feit is dat we na drie wedstrijden 4 punten hebben verzameld en ten opzichte van vorig seizoen dus ruim op schema lopen. Een ander feit is dat je met inzet en strijd veel kunt bereiken. Volgende week volgt om 14.30 de thuiswedstrijd tegen grote onbekende Walcheren 2. Wat wel bekend is is dat zij vandaag met maar liefst 5-1 van Noormannen 2 wonnen en we onze borst dus weer nat kunnen maken.