Eindelijk weer driepunter voor Hoek 4

De laatste wedstrijd waarin we punten pakten dateert alweer van 14 december vorig jaar toen we met 2-1 een krappe overwinning op HVV '24 boekten. De eerste wedstrijd na de winterstop was er één om snel te vergeten want op een behoorlijk winderig kunstgrasveld werd met ruime cijfers van Walcheren 2 verloren. De twee wedstrijden daarna verloren we net van Preelandia Middelburg 2 en Terneuzense Boys 3. Het spel was toen voor ons doen wel wat beter aan te zien dan de periode daarvoor. Punten zaten er aan te komen maar doordat we telkens even verslapten of concentratieverlies leden gingen we steeds met lege handen de kantine in. Vandaag was dan eindelijk de dag dat we weer eens 3 terechte punten konden bijschrijven. Het tactisch overleg in de auto onderweg naar Spui had tot gevolg dat we trainer Tolle weer eens in de basis lieten beginnen. Als trainer zet hij zichzelf er niet zo graag in maar na enig aandringen besloten we om toch weer eens met hem in de basis te starten. Ondanks zijn respectabele leeftijd waarmee hij van menig Hoek 4 speler de vader had kunnen zijn is hij namelijk nog altijd van toegevoegde waarde voor dit Hoek 4. Wat dat verder over ons niveau zegt laat ik maar even in het midden. Zoals gebruikelijk hadden we om verschillende redenen, uiteenlopend van zoldertaferelen tot verkeerd overgeboekte contributies?? een klein lijstje met afwezigen. Michael, Dos en Harry hielpen ons uit de brand. Nadat we Harry, die met Hoek 5 ook op Spui speelde, hadden geadviseerd om 10 minuten voor tijd een gele kaart te pakken zodat hij zich tijdens zijn 10 minuten tijdstraf al op onze wedstrijd kon voorbereiden trapten we om kwart voor één af. We begonnen voor de verandering eens redelijk scherp en dit resulteerde al snel in enkele mogelijkheden. Vooral Michaeltje was weer gevaarlijk in de beginfase. Toen hij alleen op de keeper af kon gaan maakte hij al snel de 1-0. We kregen nog enkele goede mogelijkheden maar voorlopig was één doelpunt alles wat we kregen. Zoals ik een tijdje geleden bij een eerdere voorsprong al eens zei hebben wij het lastig om een voorsprong te behouden. De eerste twintig minuten waren duidelijk voor ons maar daarna kregen we het weer lastiger. Dit resulteerde voor de rust nog in een tegentreffer en dus gingen we met 1-1 de vandaag voor het eerst in gebruik genomen nieuwe kleedkamers van Spui in. In de rust waren we het met elkaar eens dat we vandaag met 3 punten móesten vertrekken uit Spui. Als er één wedstrijd was waarin het mogelijk was dan was deze het namelijk wel. Tolle uitte nog eens terecht zijn ongenoegen over de gang van zaken de afgelopen tijd en zette hiermee iedereen op scherp. Mede hierdoor begonnen we de tweede helft met windje mee overtuigend. Een verre uittrap van Dets kon net niet meer door broer Michael aangeraakt worden en belandde zodoende over de andere achterlijn. Ook Thijs kreeg een goede kans maar zijn inzet belandde op de paal. Toch verkregen we niet veel later de verdiende voorsprong en maakten we even later zelfs nog een doelpunt. Opnieuw Michael en Jordi waren hiervoor verantwoordelijk. De 1-3 bracht even de gedacht aan de welbekende zetel naar boven maar hierin hebben we uiteindelijk niet echt kunnen zitten. Spui ging namelijk meer drukken en kwam er enkele keren gevaarlijk uit. Ondanks dat Devin het nog even spannend wilde maken hield hij hierna zijn doel schoon en werd er niet meer gescoord. Ook enkele kleine mogelijkheden aan onze kant liepen uit op niets. Na 90 minuten dus eindelijk weer eens een euforisch gevoel. Wel beseffen we dat het wat aan de late kant is want met nog maar 5 wedstrijden te gaan is het verschil op onze directe concurrent Spui nog 4 punten met een wedstrijd meer gespeeld. Maar goed, alles is nog mogelijk als we er met z'n allen de schouders onder zetten, te beginnen morgenavond om 19.30 op Sportpark Denoek.