Eerste zege voor Hoekie 3!

Op de donderdagtraining wordt al duidelijk dat iedereen gemotiveerd is om resultaat te behalen tegen de koploper. Het is tijd om punten te pakken, koste wat kost. De vrijdagavond gameavond wordt dus alcoholvrij en ook nachtvissen is geen optie. De selectie staat er goed op. Robin Francke als vervanger voor de geblesseerde Michael van Langevelde en zelfs vondeling Marc Cijsouw sluit bij om Jopie te vervangen. Die speelt vandaag met het 2de mee. Zodoende wordt op zaterdagmiddag met frisse tegenwind gestart. De vooruitgesnelde reputatie van Oranje Wit doet trainer Giel (nu eens geen misplaatste en/of lichtelijk erotische bijnaam) besluiten wat compacter te verdedigen. De spelers pakken dit opmerkelijk goed op en van mooi voetbal is dan weinig sprake meer. Dit op sommige momenten, zo blijkt later, tot ergernis van onze opponent. Het spel wordt echter gemaakt door de mannen uit Dordrecht en Hoek 3 kan niet meer doen dan inzakken en proberen wat speldenprikjes uit te delen door de veelvuldig gehanteerde luie bal. Met een enkele counter probeert Hoek wat schade aan te richten, maar met vloeiende aanvallen is het toch vooral Oranje Wit dat voetbal speelt. De eerste tegenvaller is de vroegtijdige wissel van Michel Mullaert. Een voortdurende hamstringblessure gooit roet in het eten. Zijn vervanger zorgt echter voor de eerste serieuze mogelijkheid voor de thuisploeg. Tim Brouwer plukt met links een voorzet uit de lucht en vuurt direct af; rakelings over! Wat later weer onrust aan de overkant van het veld. Een zoveelste voorzet van Oranje Wit wordt door de Hoek verdediging tot hoekschop verwerkt. Deze komt kort voor en Gertjan Reyn kopt ‘welgemikt’ terug op Robin. Veel kans om na te denken krijgt hij echter niet. Als kopsterke speler wordt hij direct voor het doel van Oranje Wit verwacht, want Justin de Zeeuw mag een vrije trap nemen op een mooie plek. De bal komt bij de eerste paal en waar Reyn eerder al heeft getoond leuke trucs te kunnen met het hoofd, overtuigd hij nu heel Hoek van zijn comeback met een legendarisch doelpunt in de korte hoek. Yes, 1-0! Maar wat nu, we hebben (te)veel tegenstand en de wedstrijd is nog zó lang. Als vanzelf gaat de rem er bij Hoek wat op. De eerste helft wordt zonder grote problemen uitgespeeld en het rustsignaal geeft een heerlijk gevoel. De waarschuwingen in de rust liegen er niet om, we moeten nog een helft! Patrick Mullaert vervangt Gertjan en vol goede moed beginnen we aan het tweede bedrijf. Verder blijven we ver weg van toneelsferen, al denkt onze tegenstander daar anders over. De irritatie is ondertussen goed merkbaar en de aanvallen zitten vol venijn. De verdediging onder leiding van J-W houdt echter dapper stand en er volgen zelfs meer kansen voor Hoek. Thijs de Blaeij wordt meermaals in stelling gebracht maar komt niet verder dan een schot op de paal en een ander rechtsbenig schot dat jammerlijk naast rolt. Ondertussen wordt de druk van Oranje Wit groter en groter en volgen er diverse uitbraken. Met hangen en wurgen weten Richard, Mike en Justin de boel echter knap dicht te houden. En bij een schot op doel is daar altijd nog Robin. Hoek begint steeds meer in een goede afloop te geloven en probeert de tegenstander wat uit haar doen te brengen. En dit lukt alleraardigst. De rust die van Hoek uitgaat zorgt voor wanhoop. Dan is het wederom Thijs met een goede kans. Dit keer omspeelt hij knap verdediger en keeper en kan de bal langs links binnentikken. Wat een opluchting! Hoek 3 wordt dol en gooit de boel dicht. Oranje Wit gaat 1 op 1 spelen maar echt grote kansen krijgt het niet. Met een vlugge counter weten zij echter nog wel terug te komen tot 2-1. Direct is Hoek weer bij de les en met een zakelijkheid als die van het Oranje (Nederlandse) elftal spelen zij de wedstrijd uit. Bij elke uitbal of in elke overtreding is de frustratie van Oranje (Wit) te merken. Een aantal incidentjes op links worden door de scheids, die zich overigens prima leende voor een dergelijke pot, correct beoordeeld en de wedstrijd nadert haar zoete einde. Dit uiteraard niet voordat de derde wissel ingezet wordt. De vondeling Marc Cijsouw wordt naar de kant gehaald en Patrick de Guchteneire maakt zijn rentree. Echt een speler die je op zo’n moment goed kan gebruiken. Eentje die niet als een blinde (….) rond gaat lopen. Deze wedstrijd laat voor hem zeker geen litteken na, want het laatste vlagsignaal van Mike Visser heeft geklonken, de scheidsrechter vindt het niet nodig om veel tijd bij te trekken en Hoekie 3 is door het dolle heen! De eerste winst is binnen en we draaien weer helemaal mee in de competitie. Uiteraard is de stemming in de kantine (onder de Hoek 3 supporters dan) opperbest. Het wedstrijdverslagje wordt per opbod geregeld en we drinken er nog eentje. Het blijft nog lang onrustig, maar belangrijker, Hoek 3 staat weer op de competitiekaart!