De kop is er weer af

Na een voetballoze periode, waarin de vele sneeuwval zorgde voor enkel wat trainingsarbeid in de plaatselijke gymzaal, kwam vriendenteam hoekie 3 goed uit de startblokken. Met de bij sommigen nog niet verdwenen kerstkilo’s er nog aan en met Good Old Richard Vermeulen weer terug in de basis werd al snel duidelijk wat de bedoeling was deze middag; inzakken en wachten op die (counter)kansjes. Coach Hille had enkele tactische aanpassingen doorgevoerd waardoor vooral de linkerflank veel aan snelheid moesten inleveren. Gelukkig hadden de technisch zeer begaafde spelers van Wieldrecht dit niet door, waardoor de schade beperkt bleef. Het veldoverwicht was voor Wieldrecht, de beste kansen voor hoekie3. Michel Mullaert werd enkele keren een-op-een gezet met de keeper, maar het vizier stond nog niet helemaal scherp. Wieldrecht was vooral tot aan de 16 gevaarlijk en de spaarzame keren dat ze er echt doorkwamen stond Michaeltje goed op te letten. Na een half uurtje verstapt leste man JW zich, met als gevolg een dikke enkel. Op zn tandvlees nog door tot het rustsignaal, maar eenmaal aangekomen in de kleedkamer werd de diagnose al snel gesteld: Nie meer voetballen. Coach Hille gebruikte de rust om zijn manschappen aan te moedigen en om de linkerflank te voorzien van een broodnodige snelheidsinjectie. Ook de bank werd aangevuld met B-junioren Wesley en Mursal. De tweede helft startte zoals die geëindigd was. Wieldrecht naarstig opzoek naar een opening en hoekie3 loerend op een counter. Het spel werd wat harder, maar gezien de belangen in de reserve 1ste klas niet meer dan normaal. Zeker verbaal was de trainert van wieldrecht erg aanwezig. Dit tot groot ongenoegen van de scheidsrechter, die voor de verandering helemaal vanuit ZALTBOMMEL (170 km enkele reis) was gekomen om deze wedstrijd in goede banen te leiden. Op zo’n 25 minuten voor het einde wordt Michel Mullaert weggestuurd en een-op-een blijft hij koel en schiet de bal boven de uitgekomen doelman keurig binnen. Een terechte voorsprong. Voor Wieldrecht het signaal om er nog een schepje bovenop te doen en ook de emoties de vrije hand te geven. De trainert van Wieldrecht is het voor de zoveelste keer niet eens met een arbitrale beslissing en laat dit in woord en gebaar blijken. De Zaltbommelse referee is hier niet van gediend en trekt de rode kaart. Bye Bye, zwaai zwaai. Na nog enige commotie aan de zijlijn; “achter welke bording moet ik dan plaatsnemen??”, gaat de wedstrijd weer verder. Rond de 75ste minuut maakt Wieldrecht gelijk. Een aanvaller ontsnapt aan de aandacht van de sterk acterende achterhoede en bij de tweede paal wordt de bal simpel binnengetikt. Het laatste kwartier, met inmiddels aan Hoekse zijde invalbeurten voor Wesley en Mursal, gebeurd er nog van alles maar er vallen geen doelpunten meer. 1-1 is de uitslag en gezien de uitslagen van de concurrentie kunnen we niets anders dan concluderen dat hoekie 3 goede zaken doet. Volgende week de uitwedstrijd tegen Serooskerke 2, sluit hoekie3 definitief aan bij de middenmoot of blijven we toch nog naar beneden kijken??